Vandaag rijden we verder richting Rjukan. We hebben weer een servicestation nodig, maar nu ook elektriciteit om de batterijen van de fietsen op te laden. Waarschijnlijk moeten we hierdoor op een camping overnachten.

Onze overnachtingsplek bij Sønstevatn was op 1100 meter (boven de boomgrens). In eerste instantie rijden we in een kale omgeving met een wijds uitzicht. Van het een op het ander moment zie je zwarte stipjes aan de horizon. Als je dichterbij komt, blijken dat huizen te zijn. Dan begint de afdaling en wordt weer alles groen. Het landschap wisselt continu en blijft ons boeien.

Rjukan ligt in Hardangervidda. Dit is het grootste nationale park van Noorwegen. Je kunt met de fiets met de Krossobanen (kabelbaan) naar een hoogte van 883 meter. Van daaruit lopen fietsroutes. Vandaag is het al te laat om te starten en we zullen eerst onze batterijen moeten laden.

We hebben geluk. Midden in het dorp vinden we een overnachtingsplaats met STROOM. De kosten zijn NOK 200 (€20) en moet cash voldaan worden. Hhhmm,…dat wordt een probleem. We hebben Noorse Kronen maar alleen biljetten van NOK 500. Als we willen wisselen in de supermarkt bij de parkeerplek, is dit niet mogelijk. Er zit minder dan NOK 500 wisselgeld in het laatje. Ongelooflijk!

Het is nog vroeg in de middag, dus dan gaan we maar eerst nog een kleine wandeling naar een Rjukonfossen maken. Het is even zoeken waar de trail begint en eenmaal bij de waterval aangekomen, zien we helemaal geen water! Een informatiebord met foto’s van de waterval, vermeldt dat er een waterkrachtcentrale is gebouwd en dat de waterval is omgeleid door buizen naar deze centrale.

Nou, dan maar weer terug naar Rjukan en kijken of we misschien in een andere supermarkt geld kunnen wisselen. Als we door Rjukan rijden, komen we langs het toeristenbureau en proberen het daar. En ja hoor, zij kunnen ons wel helpen. We hoeven dus geen camping meer te zoeken en morgen hebben we weer volle batterijen om aan de fietstocht te beginnen.

Groetjes,

Conny