Het weer in Noorwegen kan erg schommelen. De ene dag bewolkt en/of regen en de andere dag schijnt de zon en is het zeer aangenaam. Helaas ziet het vandaag er niet naar uit dat we de zon te zien krijgen.

Eén van de spectaculaire hikes in Noorwegen staat vandaag op het programma, namelijk “De Kjeragbolten”. Dit is een grote rotsblok, die 1.084 meter boven het Lysefjord tussen 2 kliffen hangt.

Om te kunnen starten met de hike moeten we nog ca. 35 km rijden voordat we arriveren bij de parkeerplaats. De route ernaar toe was mooi, alleen jammer dat het vandaag bewolkt is en het een beetje miezert. We worden begroet door een vriendelijk parkeerwachter die meteen aangeeft dat de route goed begaanbaar is en dat het rond de middag hoogstwaarschijnlijk wat zal opklaren.

Na een kopje koffie gaan we op pad. We krijgen niet de kans om de spieren op te warmen en moeten vanaf het begin meteen steil omhoog. Eerst over trappen en daarna over granieten rotsen, maar er hangen wel kettingen. Als je last van hoogtevrees hebt, is dit geen tocht voor jou. Ik moet zeggen dat ik dit als zeer heftig heb ervaren en op het punt heb gestaan om rechtsomkeer te maken, maar met wat hulp van Jean toch nog heb doorgezet. Na die eerste kilometer bleef het een zware tocht, maar niet meer zou eng als aan het begin. Eenmaal boven wordt je beloond met een adembenemend mooi uizicht over het Lysefjord.

We hebben al vaker flinke tochten ondernomen met veel hoogtemeters, maar deze heb ik als zwaarste ondervonden tot nu toe. Bij voorgaande tochten kon het moeilijk zijn om de top te bereiken, maar de daling was dan in vergelijking een peulenschilletje. Dat was dit keer echter niet het geval. De daling was minder vermoeiend als de stijging, maar desondanks toch nog pittig.

Achteraf is altijd makkelijk praten, maar het geeft een goed gevoel als, 6 uur later (12,5 km),  het eindpunt is bereikt. De hike naar “Kjeragbolten” kan afgestreept worden van de bucketlist.

We hebben een volle watertank en de afvalwater tank en wc-cassette zijn leeg, dus we hoeven nu niet meer op zoek naar een camping. Als we toegangsweg afdalen zien we een vrij grote plek aan een prachtig meer, waar al meerdere campers staan voor de nacht. Wij besluiten om hun de vergezellen.

Tot morgen, Conny